La Nèbia
Anno
Autori testo
Ti possono interessare anche..
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
ciapa la biciclèta
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
una puesia che la diseva inscì:
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi,
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Do Sol7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Do Sol7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Mi Lam
ciapa la biciclèta
Re7 Sol Sol7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Do Sol7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Fa Do
una puesia che la diseva inscì:
Mi Lam
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Re7 Sol Sol7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Do# Sol#7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Do# Sol#7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Fa Sibm
ciapa la biciclèta
Re#7 Sol# Sol#7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Do# Sol#7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Fa# Do#
una puesia che la diseva inscì:
Fa Sibm
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Re#7 Sol# Sol#7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Re La7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Re La7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Fa# Sim
ciapa la biciclèta
Mi7 La La7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Re La7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Sol Re
una puesia che la diseva inscì:
Fa# Sim
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Mi7 La La7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Re# Sib7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Re# Sib7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Sol Dom
ciapa la biciclèta
Fa7 Sib Sib7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Re# Sib7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Sol# Re#
una puesia che la diseva inscì:
Sol Dom
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Fa7 Sib Sib7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Mi Si7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Mi Si7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Sol# Do#m
ciapa la biciclèta
Fa#7 Si Si7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Mi Si7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
La Mi
una puesia che la diseva inscì:
Sol# Do#m
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Fa#7 Si Si7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Fa Do7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Fa Do7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
La Rem
ciapa la biciclèta
Sol7 Do Do7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Fa Do7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Sib Fa
una puesia che la diseva inscì:
La Rem
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Sol7 Do Do7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Fa# Do#7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Fa# Do#7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Sib Re#m
ciapa la biciclèta
Sol#7 Do# Do#7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Fa# Do#7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Si Fa#
una puesia che la diseva inscì:
Sib Re#m
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Sol#7 Do# Do#7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sol Re7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Sol Re7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Si Mim
ciapa la biciclèta
La7 Re Re7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Sol Re7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Do Sol
una puesia che la diseva inscì:
Si Mim
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
La7 Re Re7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sol# Re#7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Sol# Re#7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Do Fam
ciapa la biciclèta
Sib7 Re# Re#7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Sol# Re#7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Do# Sol#
una puesia che la diseva inscì:
Do Fam
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Sib7 Re# Re#7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
La Mi7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
La Mi7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Do# Fa#m
ciapa la biciclèta
Si7 Mi Mi7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
La Mi7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Re La
una puesia che la diseva inscì:
Do# Fa#m
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Si7 Mi Mi7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sib Fa7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Sib Fa7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Re Solm
ciapa la biciclèta
Do7 Fa Fa7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Sib Fa7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Mib Sib
una puesia che la diseva inscì:
Re Solm
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Do7 Fa Fa7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Si Fa#7
Drin, drin, la svèglia ai cinc ur
Si Fa#7
leva sü g'ho ammo al prim turna da fà
Re# Sol#m
ciapa la biciclèta
Do#7 Fa# Fa#7
che föra la nèbia la ma specia.
La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei,
la nèbia che la masara i oss ei cavei,
la nbèbia che la ma fa vigni al magon,
la nèbia la matina che u pression.
Si Fa#7
E pinsà che a scöra han m'han fa imparà
Mi Si
una puesia che la diseva inscì:
Re# Sol#m
"...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..."
Do#7 Fa# Fa#7
e la pareva la roba püse bèla dal mund.
Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì,
da mistè al fea al poeta: al sciür.
Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi
l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür.
Pröa Carducci a la matina anca ti,
a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis,
pröa a vignì gio dal to castell,
pröa in da la nèbia ma l'è bell.
E pedala,pedala con tütt i mè pinsè,
ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è,
Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs.
par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Informazioni
Canto del repertorio del gruppo di canto sociale e popolare Polenta Violenta.
"Leggendo questa poesia famosissima del Carducci, mi è venuto spontaneo il pensiero di come era vissuta diversamente la nebbia tra chi poetava e tra chi la viveva tutte le mattina quando all' alba pedalava verso il lavoro" (Fiorenzo Gualandris).
Il testo è lombardo, ma nel link del canto su You Tube scorre la traduzione in italiano in sincronia col canto.
Fonte
Il canto è stato inserito dall'autore Fiorenzo Gualandris.
Scheda del canto
Autori testo
Anno
Lingua
Traduzione
La NebiaInserito da
Fiorenzo Gualandris
Disclaimer
I diritti del contenuto sono dei rispettivi autori.Lo staff de ilDeposito.org non condivide necessariamente il contenuto, che viene inserito nell'archivio unicamente per il suo valore storico, artistico o culturale (maggiori informazioni).
Commenti
Per inserire un commento è necessario registrarsi!